آیدین سیار سریع در روزنامه قانون نوشت:
من
نمی‌دانم چرا نحوه برخورد ما ایرانی‌ها با یک تکنولوژی یا امکانات جدیدی
که در اختیارمان قرار می‌گیرد اینطوری است. اول استقبال می‌کنیم. بعد که
شروع می‌کنیم به استفاده، مگر ول می‌کنیم؟ حاشا و کلا! تا مورد مذکور را به
ابتذال نکشانیم و مسخره قضیه را در نیاوریم از پا نمی‌نشینیم.
در
واقع مراحل برخورد ما با ابزار جدید به این ترتیب است: 1) استقبال و اظهار
عشق به وسیله 2) استفاده کردن از وسیله و 3) به گند کشاندن قضیه و وسیله با
هم 4) اعلام نفرت و بیزاری از وسیله ... حالا مثال برای این گفته‌ها
فراوان است.
مثلا همین وایبر خدابیامرز. کف و خون بالا می‌آوردیم آن
قدر استفاده می‌کردیم. یکی از دوستان من به دلیل استفاده بیش از حد از
وایبر به حالت از خودبیگانگی رسیده بود. صدایش که می‌کردیم اصغر! عصبانی
می‌شد و می‌گفت چند بار بگم من اصغر نیستم، استیکر سوسیسم!؟ بسیار زندگی‌ها
به خاطر همین وایبر از هم پاشیده شد، امراض روحی و روانی و مزاحمت و
سوءاستفاده و به استیصال رسیدن از اضافه شدن بدون اجازه به گروه‌های عجیب
(انجمن عاشقان فاطماگل، درمان سرطان با خارشتر، جمع اسکلای وایبر!) گوشه‌ای
از مشکلاتی بود که ما برای وایبر درست کرده بودیم!
اما آیا این مشکلات بود که ما را از وایبر به تلگرام کوچ داد؟ خیر. فیلتر (کُند!؟) شد که رفتیم تلگرام.
با
لب و لوچه‌ای آویزان و چشمانی مشتاق تلگرام را یک گوشه تنها گیر آوردیم و
با تلاش شبانه روزی و همت مردم عزیز فعلا در تلاشیم تا ایشان را هم به درجه
پیشرفته «خز» ارتقا دهیم. فعلا که مسئولان خط و نشان کشیده‌اند که چون
استیکرهای غیراخلاقی ساخته می‌شود در تلاشند تا تلگرام را هم فیلتر کنند و
معلوم نیست سرنوشت آن چه می‌شود. ولی همه این‌ها را گفتم تا به مد شدن نصب
بنر اشاره کنم. (یکی نیست بگه آزار داری اصل حرفت رو آخر می‌زنی؟) واقعا
این همه بنر در شهرها چه لزومی دارد؟ ما مسخره بنر زدن را هم درآورده‌ایم.
طرف میره سفر بنر می‌زنیم، از سفر بر می‌گرده بنر می‌زنیم. می‌میره بنر
می‌زنیم. مورد داشتیم فامیلش تو بخش بایگانی یکی از ادارات استخدام شده بنر
زده انتصاب به جا و شایسته شما را به سمت مدیریت امور بایگانی اداره فلان
که نشان از لیاقت و شایستگی شما دارد تبریک عرض می‌کنیم.
ادامه مطلب ...