بیرون نمی توان کرد حتی به روزگاران

ای مهربان تر از برگ در بوسه های باران
بیداری ستاره در چشم جویباران

آیینه ی نگاهت پیوند صبح و ساحل
لبخند گاه گاهت صبح ستاره باران

بازا که در هوایت خاموشی جنونم
فریاد ها برانگیخت از سنگ کوه ساران
 

مهدی اخوان ثالث

شب از شب‌های پاییزیست.
از آن همدرد و با من مهربان شبهای شک‌آور
ملول و خسته‌دل، گریان و طولانی.
شبی که در گمانم من
که آیا بر شبم گرید، چنین همدرد،
و یا بر بامدادم گرید، از من نیز پنهانی.
 

صدای ناهنجار اگزوز دستکاری شده خودروها

مدتی است که پاسی از شب گذشته، صدای ناهنجار اگزوز های دستکاری شده خودرو برخی همشهریان ناآگاه و بعضا خودخواه و دنبال جلب توجه، آرامش و آسایش شبانگاهان شهر را بر هم می زند. این اتفاق خصوصا در بزرگراهها و بلوارها بیشتر مشهود است.

اینکه این افراد از چه نوع تربیت خانوادگی برخوردارند که به خود اجازه می دهند آرامش نیمه شب محله های مسکونی را با صداهایی بسیار ناهنجار از بین ببرند، خیلی جای بحث و مباحثه ندارد و کاملا مشخص است. اما از نیروی محترم انتظامی توقع می رود که به شدت با این افراد برخورد نموده و خودروهای ایشان را بصورت طولانی مدت توقیف نماید.

---

 

جدا از بحث ایجاد اختلال روانی برای همشهریان، برخی از این افراد در ساعات نیمه شب اقدام به مسابقه دادن و کورس گذاشتن می کنند که باعث بالا رفتن خطر تصادف برای خودشان و دیگر همشهریان می شود. نمونه بارز این مسائل را در منطقه 22 و خصوصا در بزرگراههای شهید خرازی، شهید همدانی، شهید فهمیده، آزادگان و بلوارهای منطقه مانند بلوار جدی اردبیلی، بلوار خرم آباد، بلوار کاشان، بلوار کاج، بلوار گلها، بلوار هاشم زاده، بلوار نهاوند و ... می توان دید. آمار تصادفات منطقه در ساعات پایانی شب و ابتدایی روز نیز  بیانگر همین موضوع است.
لذا بار دیگر از نیروی محترم انتظامی خواهش می کنم ضمن اقدام به فرهنگ سازی، با خاطیان برخورد مناسب و بازدارنده انجام دهد.

در این حصار بشکن

نفسم گرفت ازین شب در این حصار بشکن
در این حصار جادویی روزگار بشکن

چو شقایق از دل سنگ برآر رایت خون
به جنون صلابت صخره ی کوهسار بشکن
 

چون جغد آشیانه به ویران نهاده ایم

امشب چو لاله داغ تو بر جان نهاده ایم
دیوانه وار سر به بیابان نهاده ایم

عشق تو زندگانی ما را خراب کرد
چون جغد آشیانه به ویران نهاده ایم
 

اندکی صبر، سحر نزدیک است

شب سردی است و من افسرده
راه دوری است و پایی خسته
تیرگی هست و چراغی مرده
میکنم تنها از جاده عبور
دور ماندند ز من آدمها
سایه ای از سر دیوار گذشت
غمی افزود مرا بر غمها
فکر تاریکی و این ویرانی
بی خبر آمد تا با دل من
قصه ها ساز کند پنهانی...
 

قیصر امین پور

یارا یارا گاهی دل ما را
به چراغ نگاهی روشن کن
چشم تار دل را چو مسیحا
به دمیدن آهی روشن کن