دیجی کالا و مشتریانش

چندی پیش نیاز به یک کیف دستی پیدا کردم و تصمیم گرفتم برای اینکه وقت اضافه نگذارم و به خیابان منوچهری نروم، از دیجی کالا خرید کنم. تصادفا کیفی را پسندیدم که در حالت فروش فوق العاده بود. آنرا در حالی سفارش دادم که می دانستم چنانچه به منوچهری می رفتم قطعا با قیمتی بسیار پائین تر از قیمت دیجی کالا می توانستم آنرا و چه بسا مدل های بهتری را تهیه کنم.

تاریخچه ورود کبریت به ایران

کبریت چند سالی پس از اختراعش به ایران آمد و ابتدا در لوکس‌فروشی‌ها و بعدها در سیگارفروشی‌ها فروخته و عرضه شد.

به گزارش ایسنا، ماهنامه ایران‌شناسی سرزمین من در شماره ۹۵ خود درباره چگونگی ورود نخستین کبریت به ایران و ساخت اولین کارخانه کبریت‌سازی در تهران نوشت: «کبریت یا به قول ناظم‌الاطبا «چوبی باریک که نوکش گوگرد باشد»، در قدیم با چوب شاهدانه ساخته می‌شد و یک یا دو سرش آغشته به گوگرد مذاب بود و هنگام برخورد با جسم مشتعل روشن می‌شد. البته این نوع کبریت‌ها اصطلاحا از نوع سایشی نبودند و اگر نوکشان که آغشته به گوگرد بود، در درون آتش یا تلی از خاکستر قرار می‌گرفت، روشن می‌شد.

 

لشگر یزید در زمانه ما

سینه زنی می کنیم، زنجیر می زنیم، نذری می دهیم، ایستگاه صلواتی به پا می کنیم، مداحی می کنیم، می گریانیم، گریه می کنیم و ... تا حسینی شویم؛ تقبل الله از همه ما! 

این اما همه ماجرا نیست؛ من که باور نمی کنم حسین(ع) با خاندان و یاران، در آن دشت غریب، دم تیغ ستمکاران رفته باشد تا ما بعد از 1400 سال، کمی بگرییم ، قیمه ای بخوریم و یک چایی داغ در لیوان یک بار مصرف و تمام!

من بزرگ ترین هدف حسین (ع) را احیای "آزادگی" می دانم، آن هم نه فقط در میان مسلمانان که بین همه انسان هایی که در آن زمان بودند، بعدها آمدند و خواهند آمد؛ آنجا که برای همیشه ی تاریخ بانگ برآورد که اگر دین ندارید، "آزاده" باشید.

من از این سخن، چنین در می یابم که آزادگی، پایه و بنیاد انسانیت است که اگر نباشد، اساساً انسان شکل نمی گیرد وقتی انسانی در کار نباشد، چه سخن از دین و ایمان و مکارم الاخلاق و نظایر این ها؟!

آزادگی نیز چنانچه از رفتار امام حسین(ع) بر می آید، عمل بر اساس "حقیقت" است و نه بر مبنای منافع فردی و گروهی.
این ملاکی است که پای بسیاری از ما در آن می لنگد، هر اندازه هم که هیأتی باشیم!

بسیاری از ما نه تنها خود بر اساس حقیقت عمل نمی کنیم، بلکه دیگران را نیز از آن باز می داریم؛ کسی که توصیه ای بر خلاف قانون می کند، کسی که پیشنهاد رشوه می دهد، کسی که اعمال نفوذ می کند، کسی که در دادگاه شهادت دروغ می دهد یا فقط بخشی از واقعیت را می گوید و ... همه این ها، دیگران را از عمل بر مبنای حقیقت باز می دارند و آزادگی را از آنها می ستانند. بسیاری از ما، نه فقط از آزادگی خود که از آزادگی دیگران نیز می هراسیم.

روزنامه نگاری که بر اساس نفع شخصی یا گروهی می نویسد و حقیقت را کتمان می کند، آن قاضی که رأیش را بر اساس سفارش های قدرتمندان صادر می کند، مدیری که نه بر اساس حقیقت که بر مبنای منفعت شخصی یا سفارش صاحبان قدرت امضا می کند و... هیچ کدام شان آزاده و حسینی نیستند و هر کدام شان بر اساس میزان دوری شان از حقیقت و آزادگی، به صف یزیدیان نزدیک ترند ولو آن که از ابتدای محرم تا آخر صفر مشکی بپوشند و بعد از نوشیدن هر جرعه آب، زیر لب زمزمه کنند: السلام علیک یا اباعبدالله الحسین... .

وه که جامعه امروز ما چقدر نیازمند آزادگی است!

منبع: عصر ایران

قولش

روی دستش، پسرش رفت، ولی قولش نه!

نیزه ها تا جگرش رفت، ولی قولش نه!

این چه خورشیدِ غریبی ست که با حالِ نزار،

پای نعشِ قمرش رفت، ولی قولش نه!

واقعه دردناک کربلا

سلام
چند سالیست که در فضای مجازی شبهاتی در مورد واقعه عاشورا توسط دشمنان اسلام و شیعه منتشر شده و متاسفانه توسط برخی دوستان ناآگاه که زحمت اندکی فکر کردن در مورد آنچه باز نشر می دهند، را به خود نمی دهند.

اول آنکه می گویند اختلاف بین امام حسین و یزید اختلاف بین دو عموزاده است. در این خصوص باید گفت که اولا یزید و امام حسین عموزاده نبودند با یک سرچ کوچک در گوگل، اجداد حسین ابن علی (ع) و یزید این معاویه به ترتیب عبارتند از:

علی (ع)، ابوطالب، عبدالمطلب، هاشم، عبد مناف

معاوبه، ابوسفیان، حرب، امیه، عبدالشمس، عبدمناف

ایام سوگواری

فرا رسیدن ایام سوگواری سید و سالار شهیدان بر همه شیفتگان حق و حقیقت تسلیت باد

محتشم کاشانی

روزی که شد به نیزه سر آن بزرگوار

خورشید سر برهنه برآمد ز کوهسار

موجی به جنبش آمد و برخاست کوه کوه

ابری به بارش آمد و بگریست زار زار