روزگار غریبی است. نمی دانم بر کدام غصه بگریم. از رنج نان مردمان کشورم یا رنج درمان؟ ار بی کفایتی مسئولانی که عامدانه برای مردمشان واکسن تهیه نکردند تا آشغال های بنجل تولید کارخانه های خودشان را چندین برابر قیمت نوع خارجی بفروشند و در انتها هم نتواستند؟ یا ددمنشی عده ای دلال دیوصفت که در اوج بحران کرونا، دارو و سرم و اکسیژن را احتکار می کنند تا به چند برابر قیمت به نیازمندانی بفروشند که عزیزانشان در بستر مرگ افتاده اند.