امرداد فرشته مانایی و ماندگاری است و که نگاهبانی از گیاهان و توسعه آبادانی از وظایف اوست. ایرانیان باستان هفتمین روز از امرداد را به پاس سپاس از خالق بزرگ و به یاد این فرشته به جشن و پایکوبی مشغول می شدند. ذکر این نکته نیز ضروریست که مرداد به معنای فانی و میراست و امرداد، یعنی نامیرا و فناناپذیر.