امرداد فرشته مانایی و ماندگاری است و که نگاهبانی از گیاهان و توسعه آبادانی از وظایف اوست. ایرانیان باستان هفتمین روز از امرداد را به پاس سپاس از خالق بزرگ و به یاد این فرشته به جشن و پایکوبی مشغول می شدند. ذکر این نکته نیز ضروریست که مرداد به معنای فانی و میراست و امرداد، یعنی نامیرا و فناناپذیر.
زنده نگهداشتن آیین و رسوم گذشتگان، ما را از بی هویتی نجات می دهد و به فرهنگ غنی و ژرف ایران زمین هرچه بیشتر پیوند می دهد. لذا بیایید در کنار هم رسوم زیبای پدرانمان را دوباره زنده کنیم. شاید باز هم این آب و خاک شکوه و جلوه گذشته را پیدا کند.
امردادگان خجسته باد