سحرگاه امید

به نام نامی یکتای بی همتا

سحرگاه امید

به نام نامی یکتای بی همتا

1399

سال 98 سالی بود سرشار درد و رنج و غم و اندوه. سالی که با سیل شروع شد و به کرونا ختم شد. سالی که علاوه بر اینها، شاهد زلزله، رانش زمین، مشکلات وسیع اقتصادی، تحریم های گسترده، کشته شدن مردم بی دفاع در اعتراضات گرانی بنزین، ترور ارشدترین فرمانده نظامی کشور در کشوری دیگر توسط کشور ثالث، کشته شدن مردم در مراسم سردار شهید سلیمانی، هدف قرار گرفتن هواپیمای مسافری توسط پدافند هوایی، و همه گیری ویروس کرونا به دلیل عدم لغو پروازهای ماهان به چین و عدم قرنطینه قم و ...

  

امیدوارم سال 99، سالی سرشار از خیر و برکت و تندرستی برای مردمان کشورم باشد.



سال نو مبارک

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد