سحرگاه امید

به نام نامی یکتای بی همتا

سحرگاه امید

به نام نامی یکتای بی همتا

راه وصال



سرخ شد چهره ی زردم اگر از خون سرم                  باز شد راه وصال از طرف دادگرم

مسجد کوفه  تو در روز جزا شاهد باش                    من که معصوم‌ترم  از همه مظلوم ترم

مسجد کوفه، خداوند نگهدار تو باد                          که اگر نشنوی آوای دعای سحرم

بدنم را سوی خانه عزیزان مبرید                             بگذارید غذا بهر یتیمان ببرم

هرچه باشد حسنم خون علی در رگ توست             مهربـان باش تو با قــــــاتل من ای پسرم

خلق گریند برای من و من می گریم                        کامشب اطفال یتیمند، همه منتظرم

در دل قبر بلرزد بدنم گر طفلی                               پرسد ای مسجد کوفه چه شد آخر پدرم

سرخ شد چهره ی زردم اگر از خون سرم                  باز شد راه وصال از طرف دادگرم



شاعر: حاج غلامرضا سازگار