سحرگاه امید

به نام نامی یکتای بی همتا

سحرگاه امید

به نام نامی یکتای بی همتا

درد


هیچ کس نشناخت دردا درد پنهان علی(ع)               چون کبوتر ماند در چاه شب، افغان علی

ای غم از درد علی، بویی نیاوردی به دست               گرچه همچون عود عمری سوختی جان علی

ناله مجروح دارد ساز غم، امشب مگر                       خورده زخم از ناطرازان فرق میزان علی

داده بود انگشتری را بر گدای دیگری                         داد جان را بر شهادت، لطف حیران علی

از شکاف زخم، جان را داد با شرمندگی                    بر فقیری چون شهادت، لطف عریان علی

سر برآورده ست چون خورشید از جیب فلک              ناله افتاده در چاه زنخدان علی

  ادامه مطلب ...