درباره آنان که مقابل سفارت فرانسه شمع افروختند و آنان که انتقاد کردند

عصر ایران؛ جعفر محمدی - این روزها، رسانه ها و فضای مجازی پر شده است از انتقاد از کسانی که بعد از حملات تروریستی پاریس، به مقابل سفارت فرانسه در تهران رفته و با اهدای گل و روشن کردن شمع، با بازماندگان فاجعه تروریستی اخیر ابراز همدردی کرده اند.

خلاصه حرف منتقدان این است: چرا وقتی مردم سوریه ، عراق و لبنان بر اثر حملات تروریستی کشته می شوند، به مقابل سفارتخانه های این کشورها نمی روید و شمع و گل نمی برید ولی با کشته شدن فرانسوی ها، فوراً راهی سفارت این کشور می شوید و احساسات انسانی تان گل می کند؟!
 

از روزگار علی(ع) و حسین(ع) تا عصر شبکه های اجتماعی

- حسین(ع) ، بلندبخت تر از پدر نازنین اش بود. او یاران اندکی داشت، تنها 72 تن؛ اما همه یارانش "یار" بودند. علی(ع) اما بسیار بیش از این ها سرباز در رکاب داشت اما سره و ناسره ، نامطمئن!
علی(ع) رنج بیشتری از فرزندش کشید، یاران "نایار" پیرش کردند.

- حسین(ع) را کسانی کشتند که قبل از طلوع خورشید عاشورا، دو رکعت نماز صبح خوانده بودند قربة الی الله ؛ "والضآلین" اش را هم خوب کشیده بودند.
علی(ع) را هم ابن ملجم در حالی فرق شکافت که وضو داشت و پیشانی اش از فرط عبادت پینه بسته بود.
قاتلان حسین(ع) ایمان داشتند که او از دین خارج شده است و علی(ع) را به جرم گردن ننهادن به حکم خدا به خون غلتاندند!