سحرگاه امید

به نام نامی یکتای بی همتا

سحرگاه امید

به نام نامی یکتای بی همتا

جشن نوسره

ایرانیان باستان در سی و پنجمین روز از زمستان (پنجم بهمن) جشن نوسره را برگزار می کردند که در واقع پیش درآمدی بر جشن بزرگ سده بود. در این روز ایرانیان با برافروختن آتش، تاریکی و اهریمن را دور کرده و به جشن و پایکوبی می پرداختند.


نیکان ما در ایران باستان معتقد بودند برای شکرگزاری به درگاه آفریدگار بابت نعماتش، باید جشن گرفت و شاد بود و شاد زندگی کرد. لذا این جشن نیز به نوعی سپاسگزاری از حضرت احدیت محسوب می شد.




جشن نوسره گرامی باد

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد