سحرگاه امید

به نام نامی یکتای بی همتا

سحرگاه امید

به نام نامی یکتای بی همتا

جامعه ای رو به انحطاط

چند روز پیش توی کلاس پسرم که امسال تازه رفته مدرسه 2 تا بچه دعواشون میشه سر اینکه یکی به اون یکی میگه بابات پولدار نیست. دارم فکر می کنم ما که تو بچگی هامون دنبال این چیزا نبودیم الان به اینجا رسیدیم که پول شده حلال همه مشکلاتمون و دیگه علم بهتر از ثروت نیست. با این بچه تربیت کردنمون، بیست سال بعد جامعه به کجا می خواد بره.

  

چرا اجازه می دیم ارزش های جامعمون اینقدر حقیر و کوچک بشن. آیا وقتش نرسیده به خودمون بیایم و دیدگاههامونو انسانی تر کنیم. همه شعار انسانیت می دیم ولی پای عمل که برسه همگی میگیم به ما چه؟ ما که مسئول اصلاح جامعه نیستیم. من اگه گلیم خودمو از آب بکشم خیلی هنر کردم و ...

امیدوارم به زودی مردممون با هم مهربونتر بشن و به حق و حقوق و ارزش های یکدیگه احترام بزاریم...

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد