روزی از حسنین هیکل پرسیدند شما مصریان با آن پیشینه ی درخشان فرهنگی چه شد که عرب زبان شدید؛ گفت ما عرب زبان شدیم برای اینکه ما فردوسی نداشتیم.
روانش شاد که عجم زنده کرد و زنده نگه داشت
روانش شاد که عجم زنده کرد و زنده نگه داشت