سحرگاه امید

به نام نامی یکتای بی همتا

سحرگاه امید

به نام نامی یکتای بی همتا

انسان‌ها

انسان‌ها به شیوه هندیان بر سطح زمین راه مى‌روند. با یک سبد در جلو و یک سبد در پشت. در سبد جلو, صفات نیک خود را مى‌گذاریم. در سبد پشتی, عیب‌هاى خود را نگه مى‌داریم.

به همین دلیل در طول زندگى، چشمانمان فقط صفات نیک خودمان را مى‌بیند و عیوب همسفرى که جلوى ما حرکت مى‌کند. بدین گونه است که درباره خود بهتر از او داورى مى‌کنیم، غافل از آن که نفر پشت سرى ما هم به همین شیوه درباره ما مى‌اندیشد!
پائولو کوئیلو

 
نظرات 2 + ارسال نظر
دلارام یکشنبه 28 آذر‌ماه سال 1389 ساعت 03:41 ب.ظ

زیبا بود
ما همیشه خود را خوب و دیگران را بد می پنداریم

کی می شود که چشمها را بشوییم؟

نیلوفر مردابی سه‌شنبه 30 آذر‌ماه سال 1389 ساعت 10:38 ق.ظ


سلام سلام بر دوست خوبم


یلدات مبارک

همیشه در کنار خانواده شاد باشید و سلامت

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد