سال گذشته برای فروش و تعویض پلاک خودرو ام به مرکز تعویض پلاک چیتگر مراجعه کردم و در حالی که 280 هزار تومان خلافی خودرو را اینترنتی پرداخت نموده بودم، به هنگام مراجعه برای دریافت عدم خلافی، فرمودند که 280 هزار تومان خلافی داری. مستندات پرداخت را به خانمی که پشت میز این بخش نشسته بود نشان دادم. ایشان فرمودند دو راه بیشتر نداری یا این مبلغ را مجددا پرداخت کن یا چند روز صبر کن تا این مبلغ در حساب درج شود. از آنجا که خریدار از شهرستان آمده بود و عجله داشت، مجبور شدم دوباره ای مبلغ را پرداخت کنم. اواخر پارسال برگه جریمه خودروی دیگری را از طریق سایت یکی از بانک ها پرداخت کردم ولی از لیست خلافی ها روی سایت راهور کسر نشد، مستندات ممهور به مهر بانک مبنی بر واریز این مبلغ از حساب من به حسابی که ناجا برای جریمه ها مقرر داشته را به منطقه 22 راهور بردم ولی نپذیرفتند و در آخر به هنگام تعویض پلاک، مجددا این مبلغ را پرداخت نمودم.
مسئله ای که مدتی است شدیدا مرا آزرده کرده بحث اینترنت در کشور است. از سرعت پائین و قطع و وصل های بی موقع و بدون اعلام قبلی و همچنین قیمت های نسبتا بالا که بگذریم، عدم امکان استفاده از ADSL در بسیاری از نقاط تهران بله درست متوجه شدید مناطق 22 گانه تهران و نه فلان روستای دور افتاده است آن هم به دلیل توسعه !!! خطوط مخابراتی و استفاده از فیبر نوری!!!!
متوجه شدید: اگر خطوط توسعه نمی یافتند و از همان کابل های مسی قدیمی استفاده می شد، این مشکل به وجود نمی آمد. در روزگاری که تمام دنیا از اینترنت به عنوان کم هزینه ترین راه حل برای انجام اکثر کارها استفاده می شود و در کشور خودمان نیز دولت شعار دولت الکترونیک را شدیدا سر داده است، در بسیاری از مناطق تهران نمی توان به اینترنت کابلی دسترسی داشت و در مورد وایمکس هم که چیزی نگویم بهتر است.
به عنوان مثال، محل کار اینجانب در بازار آهن شادآباد به همین مشکل دچار است و جالب آنکه در منطقه ای که دفتر ما قرار دارد، اینترنت وایمکس ایرانسل نیز در اینجا جواب مناسبی نمی دهد. لذا مجبور شدیم با هزینه گزاف از یکی از ارائه کنندگان ADSL، بخواهیم برایمان آنتن اختصاصی نصب کنند و این مسئله برای همسایگانمان مقرون به صرفه نبود و مشکل اینترنت ایشان همچنان باپرجاست.
از طرفی دیگر همین مورد برای منزل که در منطقه 22 واقع است هم اتفاق افتاده است. سال 93 به مخابرات شهید حق شناس واقع در منطقه 22 مراجعه کردم، کارمندان امور مشترکان گفتند که هیچ کاری برایتان نمی توانیم بکنیم، لاجرم پیش رئیس منطقه رفتم، ایشان فرمودند تا یکماه آینده مشکل حل خواهد شد. وقتی با گذشت حدود 2 سال دیدم خبری از حضرات نشد، امروز دوباره به مخابرات رفتم و مجددا مجبور شدم پیش رئیس بروم. آقای بنکدار، رئیس مرکز فرمودند که هیچ گونه کمکی نمی توانند انجام دهند. من حاضر شدم یک خط جدید مشروط بر فیبر نوری نبودن بخرم که گفتند امکان پذیر نیست. وقتی اصرار شدید اینجانب برای مرتفع شدن مشکل را دیدند با لحنی وقیح فرمودند که مرا با وزیر اشتباه گرفته ای!!!!
سئوال اساسی من از وزیر محترم این است که مگر نه اینکه ایشان جانشین شما در منطقه هستند تا مشکل امثال مرا حل کنند که مجبور نشویم مشکل خود را با شما مطرح کنیم؟؟؟
مگر ایشان برای خدمت به مردمی امثال من حقوق نمی گیرند. مگر شما و مسئولان قبلی سالی یکی دوبار خبر از توسعه شبکه مخابرات و اتصال ده ها روستای دور افتاده به اینترنت نمی دهید؟؟؟؟
آیا این روستاها نیز همانند دفتر و منزل اینجانب به شبکه وصل شده اند؟؟؟؟
جهت استحضار دوستان ذکر نکته ای ضروری به نظر می رسد: دوستی دارم در یکی دیگر از مناطق مخابراتی. ایشان دلیل این مشکل را خرید تعداد زیادی کافو از کشور دوست و برادر چین اعلام می کنند که به هنگام خرید، دست اندر کاران وقت (دولت قبل) عمدا یا سهوا کارت اینترنت برای این کافو ها نخریده اند و حالا که جهت خرید به شرکت چینی مراجعه شده است، مبلغ گزافی نزدیک به مبلغ خود کافو برای هر کارت درخواست کرده است.