ﺑﻨﺸﯿﻦ ﺗﻤﺎﺷﺎﯾﺖ ﮐﻨﻢ

ﻋﻤﺮﯼ ﺑﻪ ﻫﺮ ﮐﻮﯼ ﻭ ﮔﺬﺭ ﮔﺸﺘﻢ ﮐﻪ ﭘﯿﺪﺍﯾﺖ ﮐﻨﻢ
ﺍﮐﻨﻮﻥ ﮐﻪ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻡ, ﺑﻨﺸﯿﻦ ﺗﻤﺎﺷﺎﯾﺖ ﮐﻨﻢ
ﺍﻟﻤﺎﺱ ﺍﺷﮏ ﺷﻮﻕ ﺭﺍ ﺗﺎﺟﯽ ﺑﻪ ﮔﯿﺴﻮﯾﺖ ﻧﻬﻢ
ﮔﻞ ﻫﺎﯼ ﺑﺎﻍ ﺷﻌﺮ ﺭﺍ ﺯﯾﺐ ﺳﺮﺍﭘﺎﯾﺖ ﮐﻨﻢ
ﺑﻨﺸﯿﻦ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﺎ ﻫﺮ ﻧﻈﺮ, ﺑﺎ ﭼﺸﻢ ﺩﻝ, ﺑﺎ ﭼﺸﻢ ﺳﺮ

ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﺴﺖ ﺗﺮ, ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﺯﯾﺒﺎﯾﺖ ﮐﻨﻢ

ﺑﻨﺸﯿﻨﻢ ﻭ ﺑﻨﺸﺎﻧﻤﺖ ﺍﻥ ﺳﺎﻥ ﮐﻪ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺧﻮﺍﻧﻤﺖ
ﻭﯾﻦ ﺟﺎﻥ ﺑﺮ ﻟﺐ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺭﺍ ﻣﻬﻤﺎﻥ ﻟﺒﻬﺎﯾﺖ ﮐﻨﻢ
ﺑﻮﺳﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻫﺮ ﻧﻔﺲ, ﺍﯼ ﺑﺨﺖ ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﺮﺱ
ﻭﺭ ﺑﺎﻧﮓ ﺑﺮﺩﺍﺭﯼ ﮐﻪ ﺑﺲ ! ﻏﻤﮕﯿﻦ ﺗﻤﺎﺷﺎﯾﺖ ﮐﻨﻢ
ﺗﺎ ﮐﻬﮑﺸﺎﻥ, ﺗﺎ ﺑﯽ ﻧﺸﺎﻥ, ﺑﺎﺯﻭ ﺑﻪ ﺑﺎﺯﻭﯾﺖ ﺩﻫﻢ
ﺑﺎ ﻫﻤﺰﻣﺎﻧﯽ, ﻫﻤﺪﻟﯽ, ﺝﺍﻥ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺍﻭﺍﯾﺖ ﮐﻨﻢ
ﺍﯼ ﻋﻄﺮ ﻭ ﻧﻮﺭ ﺗﻮ ﺍﻣﺎﻥ ﯾﮏ ﺩﻡ ﺍﮔﺮ ﯾﺎﺑﻢ ﺍﻣﺎﻥ
ﺩﺭ ﺷﻌﺮﯼ ﺍﺯ ﺭﻧﮕﯿﻦ ﮐﻤﺎﻥ ﺑﺎﻧﻮﯼ ﺭﻭﯾﺎﯾﺖ ﮐﻨﻢ
ﺑﺎﻧﻮﯼ ﺭﻭﯾﺎﻫﺎﯼ ﻣﻦ,ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺩﻧﯿﺎﻫﺎﯼ ﻣﻦ
ﺍﻣﯿﺪ ﻓﺮﺩﺍﻫﺎﯼ ﻣﻦ, ﺗﺎ ﮐﯽ ﺗﻤﻨﺎﯾﺖ ﮐﻨﻢ؟
‏ﻓﺮﯾﺪﻭﻥ ﻣﺸﯿﺮﯼ