بعضی اوقات یک عکس قدرت این را دارد که دنیا را عوض کند. در 11 ژوئن 1963 رهبر بودائى Thich Quang Duc چهار زانو در خیابان شلوغی در Saigon نشست، سطل بنزینی را روی خودش ریخت، آتش را روشن کرد و خیلی سریع در شعله های آتش محو شد. دلیل این کار وی اعتراض به آزار و اذیت آمریکایی های مستقردر ویتنام جنوبی بر علیه بودایی ها بود. این روش اعتراض توسط بودایی های دیگر هم انجام شد و رئیس جمهور Ngo Dinh Diem را از محبوبیت به پایین کشید و طولی نکشید که در نوامبر 1963 او از قدرت توسط کودتا کنار کشید شد و به دار اعدام آویخته شد.
در هنگامی که آمریکا در حال جنگ با عراق بود در میان مردم حرف برکناری بدنامترین دیکتاتور دنیا بحثی بود که شادمانی را بر روی عراقی ها می آورد. در 9 آوریل 2003 وقتی ارتش آمریکا به بغداد رسید مردم عراق دور مجسمه ی صدام حسین در میدان Firdos جمع شدند و با کمک یگان کوچکی از آمریکایی ها با ماشین مجسمه را به زمین انداختند.
در 4 می 1970 یک دعوای ناخوشایند ویتنامی در دانشگاه Kent رخ داد. وقتی دانشجو ها پراکنده شدند سرابازان گارد Ohio رو به جمعیت آتش کشیدند که 4 نفر کشته و 9 نفر زخمی به جا گذاشت. این کشتار باعث شد صدها دانشجو و دانشکده به نشانه ی اعتراض تعطیل کنند و به سمبلی از اعتراض به آتش گشودند و سیاست های تند تبدیل شود. به غیر از تمامی عکس هایی که گرفته شد عکس پسر 14 ساله بنام Miller Jeffrey توسط John Filo انداخته شد و فردای آنروز در صدها روزنامه چاپ شد و جایزه ی Pulitzer Prize را برد.
Marian Anderson اولین خواننده ی آمریکایی - آفریقایی بود که در اوج نژاد پرستی توانست با سختی های فراوان به شهرت برسد و در کاخ سفید اجرایی داشته باشد. اولین آهنگ وی که در رادیو با 75,000 شنونده پخش شد "کشور من" بود که این آهنگ نشانه ی حقوق بشر بود و سمبلی برای آغاز آزادی شد.
"این بوسه ی خداحافظی تو، ای سگ!" حرفی بود که خبرنگار عراقی Muntazer al-Zaidi با پرتاب لنگه کفش به George W. Bush در کنفرانس خبری Dec. 14, 2008 زد. این تصویر پس از پخش در دنیا خبرنگار را به یک چهره ی قهرمان تبدیل کرد.
وقتی در سال 1961 دیوار برلین بین برلین غربی و شرقی ساخته شد این کار سمبل جنگ بین دو طرف بود جنگ سرد. در نوامبر 1989 لحظه ای تاریخی اروپا را عوض کرد. آلمان شرقی اعلام کرد که تمایل دارد دیوار های مابین را بردارد که باعث شد 10 ها هزار نفر به خیابان بیایند و خوشحالی کنند. بعد از 28 سال دیوار فرو ریخته شد و آلمان متحد رقم خورد.
آفریقایی- آمریکایی های Montgomery هفتاد درصد مسافران اتوبوس را تشکیل می دادند ولی Rosa Parks هنوز در سال 1955 مشکل برای نشستن بر روی صندلی داشت. این قانونی بود که به او می گفت باید جایت را به مرد سفید پوست بدهی و این دلیل بازداشت وی در اتوبوس Montgomery Bus Boycott بود. یکسال بعد این قانون حذف شد و این بانو بعنوان مادرحرکت حقوق مساوی انسانی شناخته شد.
دوندگان آفریقایی آمریکایی المپیک مکزیک 1968 Tommie Smith رتبه ی اول و John Carlos رتبه ی سوم پس از قهرمانی دستان خود را بعنوان اعتراض به نژاد پرستی در آمریکا مشت شده به آسمان بردند .رتبه ی دوم این مسابقه Peter Norman استرلیایی نشان حقوق بشر را بر روی گرمکن خود زد. کار او از وی قهرمانی فراموش نشدنی ساخت. هر دو سیاه پوست بخاطر حرکاتشان از مسابقات حذف شدند و آن ها هیچ وقت کاری که کرده بودند را تکذیب نکردند.
بعد از مرگ رهبر دموکراسی Hu Yaobang در اواسط 1989 دانشجویان در میدان Tiananmen پکن دور هم جمع شدن که مرگ وی را عزاداری کنند. بعد از 7 هفته از مرگ وی مردم به خیابان ها می آمدند برای تحقق آزادی خود. دولت چین برای پخش جمعیت معترض تانک های نطامی خود را وارد خیابان ها کرد و بطور تصادفی شلیک هایی می کرد که جمعیت پخش شوند که در این جریانات بالای 200 نفر کشته شدند. در این شلوغی مردی دقیقا رخ به رخ تانک ها ایستاد که جلوی کشته شدن مردم با بگیرد و این مرد ناشناخته تاریخ ساز شد. بعضی ها می گویند وی کشته شد بعضی ها هم می گویند در تایوان مخفی شده است.
صحنه ای که دنیا را به تاثر واداشت
بیشتر اتفاقات نارضایتی های بعد از انتخابات ایران توسط دوربین های معمولی عکس برداری شد و از طریق ایمیل و اس ام اس و ... وقایع به گوش همه رسید. شاید ندا آقا سلطان 26 ساله هیچ موقع فکر نمی کرد لحظات آخر زندگی اش اینگونه جهانیان را تحت تاثیر قرار دهد. این تصویر که از یک کلیپ 40 ثانیه ای تهیه شده، صحنه ای از تیر خوردن او را نشان می دهد که با چشم هایش به دوربین نگاه می کند که خیلی ها را ناراحت و به گریه انداخته است. ندا به زبان فارسی یعنی صدا یا صدا کردن که بعنوان سمبل اعتراضات و نماد جریانات اعتراضی در ایران تبدیل شد.
به نقل از : مجله تایمز
سلام دوست عزیز
من خوبم !!! شما حالتون چطوره ؟؟؟؟؟؟
پست خیلی زیبا و خواندنی بود ... .
خدا ندای عزیز رو هم رحمت کند ... باز هم روحش شاد و یادش گرامی ... .
همینطور شهدایی که شاید مثل ندا سمبل جهانی نشدن ولی سمبلی از شجاعت و مقاومت و ایستادگی برای آزادی بودن ... . روحشان شاد ...
همیشه سلامت و شاد باشید
سلام
واقعا بعضی فداکاریها دل ادم رو می لرزونه بعضی دلهای خفته رو بیدار میکنه و گاهی هم هزاران اتفاق می افته ولی اب از اب تکون نمیخوره
بارالها وجدانمون رو اگه خوابه بیدار کن اگه بیدار ه هوشیار
خدایا قلب و ضمیری اگاه به ما عطا کن
و دلی پر از حضورت