نمی دانم چه پنداری؟!

 این شعر رو یکی از دوستان برام فرستاده ولی متاسفانه شاعرش رو نمی‌شناسم. فقط چون خیلی زیبا و پرمحتوی بود تصمیم گرفتم که اینجا بیارمش:

به گرد کعبه می گردی پریشان که وی خود را در آنجا کرده پنهان اگر در کعبه می گردد نمایان بگرد تا بگردی! در اینجا باده می نوشی در آنجا خرقه می پوشی چرا بیهوده می کوشی در اینجا مردم آزاری در آنجا از گنه عاری نمی دانم چه پنداری؟! در اینجا همدم و همسایه ات در رنج و بیماری تو آنجا در پی یاری چه پنداری؟! کجا وی از تو می خواهد چنین کاری؟ چه پیغامی که جز با یک زبان گفتن نمی داند؟ چه سلطانی که جز در خانه اش خفتن نمی داند؟ چه دیداری؟ که جز دینار و درهم از شما سفتن نمی داند به دنبال چه می گردی ؟! که حیرانی ؟! خرد گم کرده ای شاید نمی دانی مگر از جان خود سیری که خاموشی نمی گیری لبت را چون لبان فرخی دوزند تو را در آتش اندیشه ات سوزند هزاران فتنه انگیزند   تو را بر سر در میخانه آویزند