در زبان پهلوی امرداد به معنای نامیرا یکی از امشاسپندان آئین زرتشت است که از واژه اوستایی امرتات مشتق شده است که متاسفانه در زبان پارسی امروزی به آن مرداد به معنای میرا و فانی گفته می شود. خرداد و امرداد امشاسپندان کمال و دوام در جهان مینوی و پرستاران آب و گیاه در جهان خاکی همواره در کنار هم نامبرده می شوند.
کلمه جشن از ریشه اوستایی یسن است به معنی پرستش، عبادت و ستایش است. ایرانیان باستان عقیده داشتند برای سپاسگزاری به درگاه آفریدگار بابت نعمت هایی که اعطا نموده است، باید به جشن و شادی بپردازند. چرا که آفریدگار جهان از ایشان توقع دارد که از نعمت های خدا خوشحال و شاد باشند. ادامه مطلب ...
در اولین روز از خردادماه، ایرانیان باستان جشنی را به مناسبت آغاز فصل گرما برگذار می کردند که در کتاب آثار الباقیه ابوریحان بیرونی به آن ارغاسوان یا اریجاسوان گفته شده است که احتمالا هر دو اسم به سبب ناآشنایی کاتبان آن زمان با نام این جشن اشتباه است. در لغت نامه مرحوم دهخدا ارغاسوان آورده نشده ولی ارغا به معنای جوی آب یا رود وجود دارد.
همچنین گفته اند که اریجاسوان در اصل اریجهاس چوزان بوده و ترجمه اش این است که به زودی از لباس بیرون می
شوند. یعنی هنگام آن می رسد که برهنه گردند ولی در زمان ما با وقت زراعت
کنجد و دیگر چیزهایی که با آن کاشته می شود موافق شده لهذا این عید را در
موقع این زراعت می دانند.
به جشن ارغاسوان، جشن گرم و جشن گرما نیز می گویند.
ارغاسوان خجسته باد
ایرانیان باستان در سی و پنجمین روز از زمستان (پنجم بهمن) جشن نوسره را برگزار می کردند که در واقع پیش درآمدی بر جشن بزرگ سده بود. در این روز ایرانیان با برافروختن آتش، تاریکی و اهریمن را دور کرده و به جشن و پایکوبی می پرداختند.
نیکان ما در ایران باستان معتقد بودند برای شکرگزاری به درگاه آفریدگار بابت نعماتش، باید جشن گرفت و شاد بود و شاد زندگی کرد. لذا این جشن نیز به نوعی سپاسگزاری از حضرت احدیت محسوب می شد.
جشن نوسره گرامی باد
دوم بهمن در تقویم ایرانیان باستان مصادف با جشن بهمنگان است. وهومن یا بهمن یکی ازامشاسپندان است که گویند حضرت زرتشت به یاری وی به پیامبری رسیده است. بهمن فرشته موکل حیوانات مفید نظیر بهایم و ماکیان است و از این رو خروس نماد جشن بهمنگان می باشد. بهمن به معنای اندیشه نیک و کاملترین خردمند می باشد.
نکته جالب این است که در هزاران سال پیش پدران ما روزی را به بزرگداشت مقام حیوانات مفید اختصاص داده و در این روز کشتن حیوانات ممنوع بوده و ظاهرا گوشت هم در این روز نمی خوردند و خوراگ گیاهی طبخ می کردند.
جشن بهمنگان را بهمنجه، بهمنجنه و بهمنجان هم نامیده اند.
جشن بهمنگان خجسته باد