یلدا

یلدا مبارک

امیدوارم با پیروزی روشنایی و سپیده دم بر سیاهی و تاریکی در بامداد فردا، دوران تازه و نویی سرشار از پیروزی و تندرستی برای مردم کشورم رقم بخورد.

مرتضی احمدی

درگذشت هنرمند محبوب و مردمی "مرتضی احمدی" را تسلیت عرض می نمایم.

روحش شاد

عرض تسلیت

رحلت پیامبر بزرگ اسلام حضرت محمد بن عبدالله بر پیروانش تسلیت باد

آخرین ساعات حیات پیامبر گرامی اسلام به روایت زرین کوب

عصر ایران- در میان کتاب های بسیاری که درباره پیامبر گرامی اسلام و زندگی نامه ایشان نوشته و منتشر شده شاید در کمتر کتابی مانند «بامداد اسلام» به قلم دکتر عبدالحسین زرین کوب به ظرایف تاریخی اشاره شده و استناد به آن مورد وثوق همه باشد زیرا قدر مشترک چند کتاب معتبر تاریخی را با نثر شیرین پارسی بازگفته است.

به بهانه سالروز ارتحال حضرت محمد (ص)- که پس از 1400 سال همچنان بیش از یک میلیارد انسان نامش را عاشقانه بر زبان می آورند و دیگران نیز در صورت آشنایی با احترام یاد می کنند و بیش از هر شخصیت مذهبی تاریخ بشر لحظه لحظه زندگی او در تاریخ ثبت شده- بخشی از فصل « بیماری و مرگ» بامداد اسلام از منظر تاریخ و بی هیچ تعصب مذهبی و مسلمانی خواندنی است:
 

درسی که مسافران پرواز بغداد - تهران به ما دادند

عصرایران - مسافران ایران ایر که از بغداد به تهران برمی گشتند، بعد از رسیدن به فرودگاه امام خمینی از هواپیما پیاده نشدند؛ آنها به تأخیر 7 ساعته پروازشان اعتراض داشتند و خواستار آن بودند که یکی از مسوولان ایران ایر در جمع شان حاضر شود و در این باره توضیح دهد.
 

بچه‌های نسل "وایبر" و "فیسبوک"! ‌

پسرها با صورت‌های سرخ و خیس از عرق سری به خانه می‌زدند، سرشان را توی پارچ آب می‌کردند و بعد دوباره تا شب پیداشان نمی‌شد، یا مشغول ارابه بازی بودند، یا قایم باشک، یا فوتبال ‌یا استپ هوایی.

‌دخترها اما آرام تر بازی می‌کردند، چندتایی دور هم جمع می‌شدند، زیراندازی پهن می‌کردند عروسک‌هایشان را بغل می‌زندند و خاله می‌شدند‌.

هفت درس بزرگ امارات

عصرایران ؛ جعفرمحمدی - این روزها مردم امارات، در حال سپری کردن جشن های استقلال کشور خود هستند؛ کشوری که در 43 سالی که از استقلالش گذشته، توانسته است بیش از بسیاری از ممالک دارای تاریخ و تمدن و وسعت، بدرخشد و سری در میان سرها داشته باشد.

سرزمینی که امروز به نام "امارات متحده عربی" شناخته می شود، یک قرن پیش، موطن بادیه نشیانی بود که به سختی روزگار می گذراندند. قحطی دهه های 1930 و 1940 میلادی  عرصه را چنان بر مردمان آن دیار تنگ کرد که چاره ای جز سرخ کردن و خوردن ملخ های پرشمار بیابان نداشتند.