میلاد دو ماه

میلاد با سعادت حضرت رسول الله (ص) و فرزند دانشمندش حضرت امام جعفر صادق (ع) خجسته باد

مه من چه دانی، تو غم تنهایی را

نکنم اگر چاره دل هر جایی را
نتوانم و تن ندهم رسوایی را

نرود مرا از سر سودایت بیرون
اگرش بکوبی تو سر سودایی را
 

شعر و ادب پارسی

از تو بگذشتم و بگذاشتمت با دگران

رفتم از کوی تو لیکن عقب سرنگران

ما گذشتیم و گذشت آنچه تو با ما کردی

تو بمان و دگران وای به حال دگران

من بر سر آنم که گرفتار نباشم

خوش آنکه نگاهش به سراپای تو باشد
آینه صفت محو تماشای تو باشد

صاحب نظر آن است که در صورت معنی
چشم از همه بربندد و بینای تو باشد
 

ای وای! گر فلک نرساند به او مرا

هست آرزوی کشتن آن تندخو مرا
گر او نکشت، می کشد این آرزو مرا

جان من از جدایی آن مه به لب رسید
ای وای! گر فلک نرساند به او مرا
 

هر خسی را نرسد زندگی طوفانی

تو که درد دل دیوانه ی من می دانی
چند دور از تو خورم خون جگر پنهانی

عاشق عشقم و دیوانه ی دیوانگی ام
منما راه که دارم سر سرگردانی
 

شمع و من رسوای اشک آتشین خود شدیم

کار دل در تار زلفش از پریشانی گذشت
ره چنان رفتم که کارم از پشیمانی گذشت

شمع و من رسوای اشک آتشین خود شدیم
کار این داغ جگر از آه پنهانی گذشت