کلمه جشن از ریشه اوستایی یسن است به معنی پرستش، عبادت و ستایش است. ایرانیان باستان عقیده داشتند برای سپاسگزاری به درگاه آفریدگار بابت نعمت هایی که اعطا نموده است، باید به جشن و شادی بپردازند. چرا که آفریدگار جهان از ایشان توقع دارد که از نعمت های خدا خوشحال و شاد باشند. ادامه مطلب ...
در اولین روز از خردادماه، ایرانیان باستان جشنی را به مناسبت آغاز فصل گرما برگذار می کردند که در کتاب آثار الباقیه ابوریحان بیرونی به آن ارغاسوان یا اریجاسوان گفته شده است که احتمالا هر دو اسم به سبب ناآشنایی کاتبان آن زمان با نام این جشن اشتباه است. در لغت نامه مرحوم دهخدا ارغاسوان آورده نشده ولی ارغا به معنای جوی آب یا رود وجود دارد.
همچنین گفته اند که اریجاسوان در اصل اریجهاس چوزان بوده و ترجمه اش این است که به زودی از لباس بیرون می
شوند. یعنی هنگام آن می رسد که برهنه گردند ولی در زمان ما با وقت زراعت
کنجد و دیگر چیزهایی که با آن کاشته می شود موافق شده لهذا این عید را در
موقع این زراعت می دانند.
به جشن ارغاسوان، جشن گرم و جشن گرما نیز می گویند.
ارغاسوان خجسته باد
فرا رسیدن سال نوی پارسی . نوروز باستانی را خدمت همه هموطنان گرانقدر شادباش عرض نموده و از درگاه حضرت حق، تندرستی و بهروزی وشادکامی برایشان آرزوندم. و نیز امیدوارم مشکلات عدیده امسال در سال آینده حل شود و مردم شریفمان از فشار اقتصادی ناشی از بی مسئولیتی و کارنابلدی زمامداران رهایی یابند.
در فضای مجازی کلیپ هایی دیده می شود که در آن جشن شب چهارشنبه سوری را 29 اسفند در نظر می گیرند. اما به اعتقاد اینجانب چهارشنبه سوری آخرین چهارشنبه سال است و جشن شب چهارشنبه سوری بایستی در شامگاه سه شنبه 22 اسفند برقرار گردد.
به امید چهارشنبه سوریی شادمان و بی خطر برای همه هموطنان عزیز