در اسطوره ها و باورهای مردمان ایران باستان، خرداد ایزد نگهبان آب، باران، باروری و حاصلخیزی زمین بوده است. لذا به منظور بزرگداشت این ایزد، خرداد روز از ماه خرداد را مردم جشن می گرفتند. یکی از مهم‌ترین آیین‌های روز خرداد که در جشن خرادگان پررنگ تر می‌شود، رفتن به سرچشمه‌ها یا کنار دریاها و رودها، تن شویی در آب و خواندن نیایش‌های ویژه این روز همراه با شادی و سرور در کنار خانواده و دوستان بوده‌است.
البته اهمیت روز خرداد (ششم هر ماه) تنها این مورد نبوده است. به باور زرتشتیان، از یک سو زرتشت هم در روز خرداد (ششم ماه) به دنیا آمده است و از سوی دیگر به باور آنها روز رستاخیر هم منتسب به روز ششم یا خرداد است که معتقدند در این روز قیامت به پا می‌شود.
کلمه جشن از ریشه اوستایی یسن است به معنی پرستش، عبادت و ستایش است. ایرانیان باستان عقیده داشتند برای سپاسگزاری به درگاه آفریدگار بابت نعمت هایی که اعطا نموده است، باید به جشن و شادی بپردازند. چرا که آفریدگار جهان از ایشان توقع دارد که از نعمت های خدا خوشحال و شاد باشند. ادامه مطلب ...
روز ششم خردادماه هر سال را ایرانیان باستان را با عنوان خردادگان جشن می گرفتند و آنرا پاسداشت آب و آبادانی می دانستند. در زبان پهلوی خرداد به معنی رسایی و کمل و بالندگی است. در اوستای نو نیز نام یکی از هفت امشاسپند و نماد رسایی اهورا مزداست.