جشن میلاد خورشید، اولین روز از جشن های چهارگانه دیگان

در نامگذاری روزهای ماه در ایران باستان، سه روز از هر ماه دی نامیده شده است. دی برگرفته از واژه اوستایی "دَدوَه" به معنای آفریننده است. بر اساس سنت ایرانیان باستان که تقابل روز و ماه را جشن می گرفتند، جشن دیگان را سه روز و به روایتی دیگر چهار روز برگزار می کردند. پیشینیان ما ماه سی روزه را به چهار قسمت تعیین کرده و هر بخش را با نام خدا شروع می کردند.

روز نیروی دریایی

هفتم آذر سال 1359 در حالیکه حدود 2 ماه از آغاز جنگ تحمیلی عراق علیه ایران می گذشت و در جبهه های زمینی عراق به پیروزی های متعددی دست پیدا کرده بود، ارتش ایران عملیاتی را به نام مروارید طراحی و اجرا کرد و باعث نابودی سکوهای نفتی البکر و الامیه که عراق نفت خود را از طریق آنها از خلیج فارس صادر می نمود و نیز نابودی بندر ام القصر که محل تخلیه و بارگیری کالاهای وارداتی عراق بود، گردید.

کوروش کبیر

هفتم آبان ماه سالروز ورود فاتحانه کوروش کبیر به بابل، ابر شهر دنیای باستان در سال 539 قبل از میلاد است. کوروش به عنوان اولین حاکمی که حقوق مردمان تحت سلطه اش را به رسمیت  شناخت و واضع اولین منشور حقوق ملل، در تاریخ ماندگار شده است. برخی کوروش را پدر ایران زمین می دانند که البته ادعای بی ربطی نیست.

شهریورگان

ویریه یکی از امشاسپندان زرتشتی است. ریشه نام شهریورگان در اوستا خثرورییهه و در زبان پهلوی شهرور و در فارسی شهریور یا شهریار است. همه امشاسپندان دارای دو وجه مینوی و زمینی هستند. ویریه در جهان مینوی نمایده قدرت و شهریاری مطلقه اهورامزدا و در زمین نگاهبان و سرپرست فلزات و جنگ افزارهاست.

جشن چله تابستان

نیاکان ما عدد 40 را عدد مقدسی می دانستند. بنابراین برای خیلی چیزها چله می گرفتند. یکی از چله های معروف چله زمستان است که شامل چله بزرگ و چله کوجک می شود. برای بهار و تابستان هم داستان به همین طریق بوده است. لذا دهم امرداد را به عنوان چله تابستان به جشن و سرور می پرداختند. همانطور که در پست های قبلی خدمتتان عرض شد، نیاکان ما اعتقاد داشتند که برای شکرگزاری به درگاه آفریدگار عالم، انسان موظف است که شاد باشد و شاد زندگی کند. لذا در تاریخ ایران باستان در هر ماه جشن های مختلف و متنوعی گرفته می شده است.

جشن آب

ایرانیان باستان همه ساله در بلندترین روز سال و آغاز تابستان یعنی اول تیرماه جشن آب یا آب پاشونک که جشن آبریزان، جشن آبریزگان، نوروز طبری، جشن سرشور یا سرشوی و عیدالاغتسال نیز نامیده می شود را برگزار می کرده اند.

خردادگان

کلمه جشن از ریشه اوستایی یسن است به معنی پرستش، عبادت و ستایش است. ایرانیان باستان عقیده داشتند برای سپاسگزاری به درگاه آفریدگار بابت نعمت هایی که اعطا نموده است، باید به جشن و شادی بپردازند. چرا که آفریدگار جهان از ایشان توقع دارد که از نعمت های خدا خوشحال و شاد باشند.