در باور ایرانیان باستان، آذر به معنی آتش تنها عنصری بود که آلودگی را به خود نمی گرفت و در واقع آتش عنصری است که به سه عنصر دیگر هستی یعنی خاک، آب و باد جان می بخشد و تمام نیروی سه عنصر دیگر را از آتش می دانستند. پارسیان آتش را نماد پاکی و نوری از جانب اهورامزدا می انگاشتند و آن را گرامی می داشتند.
هفدهم
فروردین مصادف با جشن سروشگان در ایران باستان است. سروش از ایزدان بزرگ آئین
زرتشتی است که نیایش را به مردم آموخت. ابوریحان بیرونی می نویسد: سروش اولین کسی است که
مردم را برای ستایش پروردگار به زمزمه کردن امر کرده است. در این روز دعا و عبادت
کردن و به معبد رفتن بسیار نیک است.