در زبان پهلوی امرداد به معنای نامیرا یکی از امشاسپندان آئین زرتشت است که از واژه اوستایی امرتات مشتق شده است که متاسفانه در زبان پارسی امروزی به آن مرداد به معنای میرا و فانی گفته می شود. خرداد و امرداد امشاسپندان کمال و دوام در جهان مینوی و پرستاران آب و گیاه در جهان خاکی همواره در کنار هم نامبرده می شوند.
امرداد فرشته مانایی و ماندگاری است و که نگاهبانی از گیاهان و توسعه آبادانی از وظایف اوست. ایرانیان باستان هفتمین روز از امرداد را به پاس سپاس از خالق بزرگ و به یاد این فرشته به جشن و پایکوبی مشغول می شدند. ذکر این نکته نیز ضروریست که مرداد به معنای فانی و میراست و امرداد، یعنی نامیرا و فناناپذیر.