استاد شجریان

در پی اهانت امیر عاملی به استاد شجریان توسط انتشار شعری در خبرگزاری فارس ، توجه شما را به متن این شعر و همچنین جواب استاد شجریان به این شعر جلب می نماییم :

خبرگزاری فارس، سروده امیرعاملی علیه محمدرضا شجریان را منتشر کرد.

در مقدمه این شعر آمده است: « در پاسخ به منافقانی که می‌خواهند با صدای سوخته‌ شجریان ، مردم ایران را تحقیر ‌کنند؛ مردمی که سرافراز و عاشقند مردمی که از جنس شقایقند.»

ما گشته ایم نبود

قسم

نه تو می مانی و نه اندوه

و نه هیچیک از مردم این آبادی...

به حباب نگران لب یک رود قسم،

و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت،

غصه هم می گذرد،

آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند...

لحظه ها عریانند.

به تن لحظه خود، جامه اندوه مپوشان هرگز.

 

سهراب

مگسی را کشتم

نه به این جرم که حیوان پلیدیست، بد، است

 

و نه چون نسبت سودش به ضرر یک به صد است

 

طفل معصوم به دور سر من می چرخید

 

به خیالش قندم

 

یا که چون اغذیه ی مشهورش، تا به آن حد، گَندَم

 

فردوسی

در این خاک زرخیز ایران زمین
> نبودند جز مردمی پاک دین
> همه دینشان مردی و داد بود
> وز آن کشور آزاد و آباد بود
> چو مهر و وفا بود خود کیششان
> گنه بود آزار کس پیششان

بهار غمگین

بهار آمد گل و نسرین نیاورد
نسیمی بوی فروردین نیاورد
پرستو آمد و از گل خبر نیست
چرا گل با پرستو همسفر نیست
چه افتاد این گلستان را ، چه افتاد
که آیین بهاران رفتش از یاد؟
چرا مینالد ابر برق در چشم؟
چه میگرید چنین زار از سر خشم؟

وقتی ریاضی دان عاشق می شود

منحنی قلب من، تابع ابروی توست
خط مجانب بر آن، کمند گیسوی توست

 
حد رسیدن به تو، مبهم و بی انتهاست
بازه تعریف دل، در حرم کوی دوست