سحرگاه امید

به نام نامی یکتای بی همتا

سحرگاه امید

به نام نامی یکتای بی همتا

از آرزوی خویش به ناچار گذشتیم

ما از دل و دین در ره دلدار گذشتیم
از هر دو جهان در طلب یار گذشتیم

گاهی به ره صومعه سرمست دویدیم
گاهی ز در میکده هشیار گذشتیم
 

ادامه مطلب ...