28 مرداد و دو واقعه تلخ

28 امرداد در تاریخ معاصر ایران یادآور دو اتفاق تلخ و دردناک است. اولی سقوط حکومت مردمی دکتر محمد مصدق توسط کودتایی آمریکایی - انگلیسی است که منجر به بسته شدن فضای باز سیاسی کشور و آغاز زیر پا گذاشتن مشروطه توسط محمدرضا شاه فقید است که سرانجام به انقلاب سال 57 منجر شد. قطعا دکتر محمد مصدق انسان عاری از خطا و اشتباهی نبود ولی به نظر اینجانب قطعا ملی گرا بود و خواهان سرافرازی ایران و ایرانی. سقوط مظلومانه دولت دکتر مصدق از جهت دیگری نیز قابل بررسی است. چرا که همزمان علاوه بر آمریکا و انگلستان که در متن کودتا بودند، نیروهای مذهبی به رهبری آیت الله کاشانی و نیز حزب چپگرای توده هم به نوعی به سقوط آن دولت کمک کردند.

ظاهرا سازمان سیا اسنادی را از همکاری آیت الله ابوالقاسم کاشانی با آن سازمان منتشر کرده است. اقدامات توده ای ها هم باعث نگرانی مردم از به قدرت رسیدن کمونیست ها و ماتریالیست ها شده بود. به هر روی همه عوامل دست به دست هم دادند تا دولت دکتر مصدق که آزار بسیاری به دولت پادشاهی بریتانیا رسانده بود، ساقط گردد.

اما اتفاق ناگوار دوم آتش زدن سینما رکس آبادان در 28 مرداد 1357 بود که هضم آن برایم هنوز غیر ممکن است. چطور انسانی که ادعای مذهبی بودن و داشتن تعلق خاطر به ائمه اطهار را دارد می تواند 600 انسان بیگناه را زنده زنده در اتش بسوزاند. هر چند که در سال های اخیر چیزهایی دیده و شنیده ام که متوجه شدم برخی با خیال داشتن ایدئولوژی آسمانی حتی ممکن است فرزندان بیگناه خود را قطعه قطعه کنند که به بهشت موعود نزدیکتر شوند.

آری جماعتی اسلام گرا و انقلابی به دستور فردی که بعدها عضو مجلس خبرگان قانون اساسی شد، سینما رکس آبادان را آتش زدند و آن را به گردن حکومت شاه و ساواک انداختند تا مگر مردم آبادان را که تا آن موقع خیلی روی خوشی به انقلاب نشان نمی دادند، درگیر ماجرا کنند. نکته قابل تامل آن است که سینما در آن ساعت فیلمی مستهجن یا سکسی نشان نمی داد و فیلم گوزنها که فیلمی اعتراضی بود و به خاطر آن، بهروز وثوقی که نقش اول فیلم را بازی می کرد توسط شخص پرویز ثابتی تهدید به قتل شده بود، را بر پرده نمایش داشت.
آری داغ این جنایت فجیع هیچگاه فراموش نخواهد شد و یقین دارم تمام دست اندر کاران آن تقاص کار خود را پس خواهند داد.

#بهروز_وثوقی