میلاد کریم اهل بیت حضرت امام حسن مجتبی (ع) گرامی باد
روزی گذشت پادشهی از گذرگهی
فریاد شوق بر سر هر کوی و بام خاست
پرسید زان میانه یکی کودک یتیم
کاین تابناک چیست که بر تاج پادشاست
خدایا جهان‌پادشایی تو راست
ز ما خدمت آید خدایی تو راست
پناه بلندی و پستی تویی
همه نیستند آنچه هستی تویی
آنکه جانم شد نواپرداز او
می‌سرایم قصه‌ای از ساز او
ساز او در پرده گوید رازها
سر کند در گوش جان آوازها
ادامه مطلب ...
یاران! قفسم را به عبث در مگشایید
من را بگذارید و به پرواز درآیید
من بندیِ او هستم و دلشادم از این بند
زاین بیشتر افسانه به باطل مسُرایید
در گاه شمار ایران باستان هر روز از ماه نام خاصی داشت. مثلا اول هر ماه اورمزد، دوم بهمن، سوم اردیبهشت، چهارم شهریور و پنجم سپندارمذ. تقارن روز با ماه همنامش را جشن می گرفتند. لذا پنجم اسفند ماه تقارن سپندارمذ روز با ماه سپند، را سپندارمذگان نامیده اند.
سپندارمذ لقب زمین است به معنای گستراننده، مقدس و فروتن. زمین در فرهنگ ایرانی نماد باروری است و از آنجا که زمین هم مانند زنان در جهان هستی نقش باروری و باردهی دارد، زمانی برای پاسداشت زمین و زن است.