به سه چیز تکیه نکن، غرور، دروغ و عشق. آدم با غرور می تازد، با دروغ می بازد و با عشق می میرد. « دکتر علی شریعتی»
|
بی تو ای جانِ جهان، جان و جهان را چه کنم؟
خود، جهان میگذرد، ماندنِ جان را چه کنم؟
ماهِ شعبان و رجب، نمنمِ اشکی شد و رفت
خانه ابریست خدایا! رمضان را چه کنم؟
شانه بر زلفِ دعا میزنم و میگریم
موسیِ من! تو بگو روز و شبان را چه کنم؟
صاحبِ "حیّ علی ...! لقمۀ نوری برسان
سحر از راه رسیدهست، اذان را چه کنم؟
کاتبانِ تو مرا خطِّ امانی دادند
کشتۀ خالِ توأم، خطّ امان را چه کنم؟
کاشکی جرم عیان بودم و تقوای نهان
پیش تقوای عیان، جرم نهان را چه کنم؟
دکتر علیرضا قزوه
هر لحظه حرفی در ما زاده میشود
هر لحظه دردی سر بر میدارد
و هر لحظه نیازی از اعماق مجهول روح پنهان و رنجور ما جوش میکند
این ها بر سینه میریزند و راه فراری نمییابند
مگر این قفس کوچک استخوانی گنجایشاش چه اندازه است؟
دکتر شریعتی
گوجهفرنگی از هزاران سال پیش وجود داشته است، ولی البته به اندازه یک گیلاس بوده است و کمکم در اثر پرورش درشتتر شده است. خاستگاه اصلی این گیاه آمریکای جنوبی است. در قرن شانزدهم در کشور پرو به مقدر زیاد کشت میشده است.
در قرن هفدهم گوجهفرنگی به انگلستان و هلند راه یافت و چون بسیار گران بود فقط مردم ثروتمند میتوانستند از آن استفاده کنند و به نام سیب عشق معروف شد.
گوجهفرنگی در حال حاضر در تمام مناطق دنیا کشت میشود و تقریبا در تمام فصول سال وجود دارد. گوجهفرنگی انواع مختلفی دارد و حدود 16 نوع آن در بازار به فروش میرسد.
درون گوجه
گوجهفرنگی سرشار از ویتامینهای آ، ب 1، ب 2، ث و مواد معدنی ازجمله کلسیم، فسفر، سدیم، پتاسیم، منیزیم، آهن، مس، روی، ارسنیک و کبالت است.
100 گرم گوجهفرنگی خام حاوی 20 کالری انرژی، یک گرم پروتئین، 11 میلیگرم کلسیم، 6/0 میلیگرم آهن، 1100واحد بینالمللی ویتامین آ، 3/0 گرم چربی، 06/0 میلیگرم ویتامین ب 1، 04/0 میلیگرم ویتامین ب 2 و 23 میلیگرم ویتامین ث است.
در گوجهفرنگی رسیده، تقریبا تمام آمینواسیدهای اصلی به استثنای تریپتوفان وجود دارد. قند موجود در گوجهفرنگی رسیده، گلوکز فروکتوز و ساکاروز است که البته میزان آن اندک است. رنگدانه اصلی گوجهفرنگی لیکوپن بوده که سبب رنگ قرمز آن میشود. پوست گوجهفرنگی حاوی مقادیر فراوانی از کاروتینوئیدها بوده که به وسیله سلولهای روده انسان جذب میشود. بنابراین اغلب توصیه میشود که این سبزی خوشطعم را همراه با پوست میل کنید. گوجهفرنگی به علت دارا بودن مواد مغذی زیاد و کالری پایین، یکی از پایههای اصلی رژیمهای غذایی است.
10 نکته
1- میوه نارس گوجهفرنگی سمی است و باید از خوردن آن پرهیز کرد. در گوجهفرنگی سبز و نارس مادهای سمّی به نام سولانین وجود دارد که خوردن آن موجب مسمومیت شده و ایجاد دل پیچه، اسهال و باز شدن مردمک چشم میشود.
2- در چین از جوشانده ریشه، شاخهها و برگهای مسن گوجهفرنگی برای رفع دنداندرداستفاده میشود و خود گیاه نیز خاصیت حشرهکش دارد.
3- لیکوپن موجود در گوجهفرنگی، نوعی آنتیاکسیدان است که مانع ایجاد کلسترول بد خون میشود و به همین دلیل از بروز حملات و بیماریهای قلبی جلوگیری میکند. توجه داشته باشید مصرف گوجهفرنگی پخته، موجب جذب لیکوپن بیشتری در بدن میشود.
4- گوجهفرنگی حاوی انواع ویتامینهای گروه ب است، به همین دلیل داروی مناسبی برای رفع عصبانیتهای افراد است. مصرف مداوم گوجهفرنگی همراه با غذا و به صورت سالاد، سیستم عصبی بدن را تقویت کرده و آرامش را به همراه خواهد آورد.
5- گوجهفرنگی یکی از مهمترین منابع ویتامین آ است. به همین دلیل درتقویت بینایی، تقویت و سلامتی پوست و مخاطها و رشد استخوانها مفید است.
6- گوجهفرنگی به دلیل داشتن ویتامینهای ث و آ فراوان دستگاه ایمنی بدن را تقویت کرده و بدن را در برابر امراض وبیماریهای عفونی مقاوم میسازد.
7- اگر پوست شماکک و مک دارد، هر روز آن را با آب گوجهفرنگی تمیز کنید، کمکم کک و مکها را از بین میبرد.
8- گوجهفرنگی ورم مفاصل را برطرف میکند و برای مبتلایان به نقرس و رماتیسم مفید است.
9- گوجهفرنگی به دلیل نداشتن سدیم و قند، غذای مناسبی برای افراد مبتلا به دیابت و فشار خون است.
10- توجه داشته باشید خوردن گوجهفرنگی، برای بعضی بیمارانی که دچار حساسیت یا آلرژی (خارش بدن،قرمز شدن پوست، آسم، کهیر و...) هستند، ضرر دارد.
منبع: ایمیل ارسالی یکی از دوستان
من رقص دختران هندی را بیشتر از نماز پدر و مادرم دوست دارم. چون آنها از روی عشق و علاقه می رقصند ولی پدر و مادرم از روی عادت نماز می خوانند .
« دکتر علی شریعتی »