خردادگان

کلمه جشن از ریشه اوستایی یسن است به معنی پرستش، عبادت و ستایش است. ایرانیان باستان عقیده داشتند برای سپاسگزاری به درگاه آفریدگار بابت نعمت هایی که اعطا نموده است، باید به جشن و شادی بپردازند. چرا که آفریدگار جهان از ایشان توقع دارد که از نعمت های خدا خوشحال و شاد باشند. 

من از کمند تو تا زنده‌ام نخواهم جست

چنان به موی تو آشفته‌ام به بوی تو مست
که نیستم خبر از هر چه در دو عالم هست

دگر به روی کسم دیده بر نمی‌باشد
خلیل من همه بت‌های آزری بشکست