آبانگان

جشن آبانگان در دهمین روز از ماه آبان واقع شده و یکی از جشن های دوازدگانه ایران باستان است. این جشن به منظور بزرگداشت و تکریم آناهیتا، فرشته موکل بر آب که ایزدبانویی بسیار برجسته در فرهنگ پارسی است، برگزار می شود.

 

جشن آبانگان فرصتی است برای یادآوری ارزش آب به عنوان مایه حیات، آبادانی و برکت و شکرگزاری به درگاه آفریدگار تا ما را از نعمت بزرگ آب محروم نسازد. این جشن در کنار جوی ها، نهرها و قنات ها برگزار می شود و به مانند دیگر مراسم مشابه، نیایش و ستایش پروردگار با گردهمایی مردم، شادی و سرور و دستگیری از محرومان و نیازمندان همراه است.

در ایران قبل از اسلام، از بین آفریدگان هفت گانه آب در رده دوم قرار داشته و به همراه آتش مقدس ترین و مهمترین عناصر آفرینش بوده اند. در باب اهمیت به قداست و ارزشمندی آب در اوستا آمده است:

"به سرچشمه آب درود می فرستیم، به گذرهای آب درود می فرستیم، به کوههایی که از بالای آنها اب جاری است درود می فرستیم، به دریاچه ها و استخرها درود می فرستیم".

و نیز در اسطوره های ایرانی آورده شده که در این روز پس از پنج یا هفت سال خشکسالی، باران باریده است. در اسطوره ای دیگر، این روز را سالروز پیروزی شاه ایران بر افراسیاب می خوانند.

آبانگان خجسته باد