داستان سیکو

سیکو هولدینگ بزرگ ژاپنی است که در حوزه‌‌های متنوع طراحی و ساخت ساعت، دستگاه‌های الکترونیکی، نیمه‌هادی‌ها، جواهرات و تجهیزات اپتیک فعالیت می‌کند. سهم عمده‌ای از شهرت برند ژاپنی به‌خاطر تولید ساعت‌های مچی به دست آمد که تا حد زیادی به کمپین‌های گسترده‌ رسانه‌ای وابسته بوده است.
همکاری سیکو با افراد مشهور برای تبلیغات رسانه‌ای، شهرت جهانی برند را تا حد زیادی افزایش داده است. به‌علاوه آن‌ها ادعای تولید اولین ساعت‌های کوارتز جهان را نیز دارند. درکنار این موارد، دقت بالای محصولات شرکت ژاپنی و همکاری آن‌ها در مسابقات ورزشی بزرگ همچون جام جهانی فوتبال و مسابقات المپیک، طرفداران بسیاری را به سمت برند جذب می‌کند.

کینتارو هاتوری بنیان‌گذار سیکو از ۱۱ سالگی به‌عنوان شاگرد در یک فروشگاه عمده‌فروشی لوازم خانگی فعالیت می‌کرد. او در ۱۳ سالگی متوجه ظرفیت بالای صنعت ساعت‌سازی شد. او مسیر شغلی خود را به صنعت ساعت‌سازی تغییر داد و سعی کرد تا همه‌ جزئیات آن را بیاموزد.

در 21 سالگی شرکتی تأسیس کرد که بعدها به برند جهانی سیکو تبدیل شد. ابتدا یک فروشگاه ساعت به‌نام K. Hattori در توکیو راه‌اندازی کرد که ساعت‌ها را از یک واردکننده در یوکوهاما می‌خرید و در فروشگاه خودش عرضه می‌کرد. با افزایش تعداد ساعت‌ها و تنوع محصولاتی که هاتوری عرضه می‌کرد، فروشگاه او با سرعت زیادی به شهرت رسید.
پس از موفقیت‌های اولیه در خرید و فروش ساعت، تصمیم گرفت وارد صنعت ساعت‌سازی شود. در 1892 اولین کارگاه هاتوری به‌نام Seikosha  (در ژاپنی به مفهوم محل کار و تولید محصولات نفیس) تأسیس شد. پس از چند سال تولید ساعت‌های دیواری، اولین ساعت جیبی سیکوشا در سال 1895 ساخته شد.
در 15 سال اول تولید ساعت‌های جیبی، موفقیتی به دست نیامد، درواقع آن‌ها بیشتر با خسارت‌های مالی روبه‌رو شدند، اما در سال 1910 و با توسعه فناوری‌های جدید در تولید ساعت‌ها، اولین نشانه‌های سوددهی از بازار ساعت‌های جیبی، خود را نشان داد.

در 1910 صادرات محصولات سیکو آغاز و چین به‌عنوان اولین مقصد انتخاب شد. جنگ جهانی اول در دهه‌های ابتدایی قرن بیستم، فرصت دیگری را برای ژاپنی‌ها فراهم کرد تا کسب‌وکار خود را در خارج از مرزها و خصوصا چین توسعه دهند. چینی‌ها در آن زمان توانایی خرید و وارد کردن ساعت دیواری از آلمان را نداشتند و به‌همین دلیل محصولات سیکوشا را می‌خریدند.
داستان تولد برند سیکو، داستانی متشکل از سقوط و سپس بازگشت به دوران اوج است. در 1923 زلزله‌ سهمگین ژاپن را لرزاند و کارخانه سیکوشا به‌طور کامل نابود شد. تنها چند روز قبل از زمین‌لرزه، نمونه‌ اولیه نسل جدیدی از ساعت‌های مچی در کارخانه طراحی و ساخته شده بود که خوشبختانه از زیر آوار پیدا شد.
از همان روزهای اول پس از زلزله، ساخت کارخانه جدید شروع شد. چند ماه بعد فروش و ارسال ساعت‌های دیواری از سر گرفته شد. تلاش برای ساخت نمونه‌های نهایی از پروتوتایپ ساعت مچی هم آغاز گردید.
کینتارو، بنیان‌گذار افسانه‌ای سیکو در 1934 از دنیا رفت. پسرش گنزو هاتوری به‌ عنوان مدیر شرکت مشغول به کار شد. او به کارخانه‌های خصوصی دیگر مجوز می‌داد تا ساعت‌هایی را با برند سیکو تولید کنند. اقدام گنزو آخرین مرحله از بازسازی سیکو و بازگشت آن‌ها به دوران اوج پیش از جنگ بود.
درگیر شدن ژاپن در جنگ جهانی دوم تأثیر بالایی روی گروه سیکو داشت. در 1936، شرکت به آمار تولید دو میلیون ساعت دیواری و مچی رسیده بود و در سال 1945، آمار به 20 هزار کاهش یافت. یکی از دلایل اصلی کاهش تولید، اجبار از سوی دولت ژاپن بود که بسیاری از کارخانه‌‌های کشور همچون سیکو را به تولید تجهیزات نظامی واداشته بود.
پس از پایان جنگ، سیکو تلاش کرد به بازدهی دوران پیش از جنگ بازگردد. در 1953 سیکو آمار خود را به 2.4 میلیون ساعت مچی و دیواری رساند. در 1956 یکی از نوآوری‌های مهم سیکو در تولید ساعت به جهان معرفی شد. آن‌ها قطعه‌ای به‌نام Diashock  را برای استفاده در ساعت‌ها پیشنهاد دادند که مانع از وارد شدن شوک به قطعات داخلی در زمان ضربه یا افتادن می‌شد.
در سال‌های پایانی دهه 50 میلادی، سیکو تمرکز روی توسعه بین‌المللی و بازاریابی محصولات در ایالات متحده‌ آمریکا و کشورهای دیگر را شروع کرد. در 1959 اولین ساعت خودکار سیکو به بازار عرضه شد. برند ژاپنی برای سیستم کوک خودکار از اسم Magic Lever استفاده کرد که امروز هم در اکثر ساعت‌های خودکار آن‌ها در بازار به کار می‌رود.
در 1960، محصول جدید با نام Grand Seiko  متولد شد. گرند سیکو با این هدف طراحی شد که مهارت شرکت ژاپنی را در تولید ساعت‌های مکانیکی نشان دهد و دقت، شفافیت و ماندگاری بسیار بیشتر از نمونه‌های دیگر داشته باشد.
در 1964، گنزو هاتوری از دنیا رفت و شوجی هاتوری جایگزین او شد. برند ژاپنی در دهه 60 میلادی تمرکز روی طراحی محصولات از جنس کوارتز را شروع کرد. شهرت و اعتبار دهه‌های قبل هم سبب شد تا سیکو به‌عنوان برند اصلی زمان‌سنجی در المپیک 1964 توکیو انتخاب شود. المپیک، اعتبار جهانی فراوانی را برای برند ژاپنی به همراه داشت. اولین ساعت مچی ژاپنی مجهز به کرونومتر هم در همان سال توسط سیکو به بازار عرضه شد.
در 1965 سیکو اولین ساعت مخصوص غواصی را در ژاپن به بازار عرضه کرد که تا 150 متر مقاومت در برابر نفوذ آب داشت. در 1969، مدلAstron 35SQ  به بازار عرضه شد. ساعت آسترون یک سال بدون وقفه کار می‌کرد که 250  برابر طولانی‌تر از همه‌ ساعت‌های مکانیکی به حساب می‌آمد. در 1972 اولین ساعت زنانه‌ کوارتزی و یک سال بعد اولین نمونه‌ی کوارتزی مجهز به LCD  به بازار معرفی شد. ساعت دیجیتالی سیکو، اولین نمونه در میان ساعت‌های با نمایش 6 رقم دیجیتالی بود.

شوجی هاتوری در 1974 از دنیا رفت و کنتارو هاتوری، پسر بزرگ‌تر گنزو جایگزین او شد. در زمان مدیریت کنتارو تولید ساعت با برندهای دیگر توسط سیکو انجام شد که برخی از آن‌ها امروزه هم به‌عنوان برندهای مشهور شناخته می‌شوند.
در 1975 سیکو مدل 0634 را به ‌عنوان اولین ساعت کوارتزی دیجیتال با کاربرد چندگانه به بازار عرضه کرد. ساعت جدید مجهز به کرونومتر دیجیتال هم بود که زمان را تا یک دهم ثانیه محاسبه می‌کرد و همچنین قابلیت ثبت چند بازه‌ زمانی (Lap) هم در آن تعبیه شده بود. ساعت سیکو در آن سال‌ها به‌عنوان یکی از مشهورترین محصولات عصر دیجیتال شناخته می‌شد.
سال 1975 اولین ساعت غواصی جهان با بدنه‌ تیتانیومی معرفی شد، محصولی که استاندارد جدیدی را به دنیای ساعت‌های غواصی معرفی کرد.
با شروع دهه‌ هشتاد میلادی، سیکو برخلاف رقبا دوران دشواری را سپری کرد. اکثر شرکت‌های حاضر در دنیای فناوری در آن سال‌ها افزایش ارزش سهام را تجربه کردند، اما ارزش سهام سیکو کاهش 50 درصدی داشت. با خرید یک شرکت سوئیسی، سیکو کوشید ساعت‌های کوارتز را در پوشش لوکس سوئیسی به بازار عرضه کند. استراتژی ورود به بازار لوکس هم موفقیت آن‌چنانی برای سیکو به همراه نداشت.
در 1982 آن‌ها با ارائه ساعت Seiko TVاقدام مهم برای برتری در بازار را انجام دادند. ساعت مذکور یک صفحه سیاه و سفید LCD داشت که سیکو از عنوان "کوچک‌ترین تلویزیون جهان" برای آن استفاده کرد. اولین برنامه‌های تبلیغاتی نیز با حضور ساعت سیکو در فیلم جیمز باند سال 1983 اجرا شد.
محصولات بعدی، ساعت مچی Seiko Computer وPocket Color Television  بود. Voice Note یکی دیگر از محصولات انقلابی سیکو بود که قابلیت ضبط یادداشت‌های صوتی را تا ۸ ثانیه به کاربر می‌داد.
در 1984 اولین کامپیوتر مچی مجهز به ابزار ذخیره‌سازی اطلاعات را به‌نام UC-2000 معرفی کردند. ساعت مذکور توانایی ذخیره‌ 2 هزار کارکتر را داشت و شماره تلفن و آدرس و همچنین یادداشت یا برنامه‌ زمان‌بندی را تا یک ماه ذخیره می‌کرد.
با ورود به دهه‌ نود، نوآوری ژاپنی‌ها در تولید ساعت و وسایل دیجیتالی همراه افزایش یافت. آن‌ها ابتدا Scubamaster را در سال 1990 معرفی کردند که ساعتی مخصوص غواصی و مجهز به جداول مربوطه بود. محصول بعدی Seiko Perpetual Calendar بود که به‌عنوان اولین ساعت کوارتزی جهان با تقویم کامل 1100 ساله به بازار راه یافت.

سری Kinetic محصولات بعدی بودند که در جهت نوآوری‌های همیشگی سیکو به بازار عرضه شدند. این سری امروز هم یکی از مشهورترین دسته‌بندی‌های محصولات سیکو است و از حرکت کاربر برای نیرودهی به عقربه‌ها استفاده می‌کند. نوآوری بزرگ بعدی،Seiko MessageWatch را می‌توان به‌عنوان اولین نمونه از ساعت‌های هوشمند امروزی تصور کرد.
سیکو با عقد قرارداد با سازمان‌های ورزشی، شهرت جهانی خود را در دهه‌ نود بیش ‌از پیش افزایش داد. آن‌ها به‌عنوان برند زمان‌سنجی جام جهانی 1990 فوتبال، المپیک تابستانی 1992 و المپیک‌های تابستانی و زمستانی 1994 و 1998 انتخاب شدند. البته با وجود تمام این اتفاقات، رکود شدید در ژاپن خسارت‌های شدیدی را برای سیکو به همراه داشت که منجر به ضرردهی به‌مدت 5 سال متوالی شد.
با شروع قرن 21، تغییرات زیرساختی متعدد در دستور کار سیکو قرار گرفت. در 2003 سیکو بار دیگر به سوددهی رسید و معرفی محصول جدید به‌نام Spring Drive نشان از نوآوری ادامه‌دار آن‌ها در سال 2005 داشت. در 2005 سیکو ساعت آنالوگی به بازار عرضه کرد که قابلیت هماهنگ شدن با 3 موج ایستای کشورهای ژاپن، آلمان و ایالات متحده را داشت. ساعت سیکو از نوع خورشیدی و مجهز به کنترل رادیویی بود که باز هم در نوع خود اولین محسوب می‌شد.

محصول مهم دیگر سیکو در سال 2005، Kinetic Perpetual  بود. ساعت جدید اولین مدلی بود که برق مصرفی خود را تولید و ذخیره می‌کند. به‌علاوه ساعت در زمان استراحت به ‌نوعی به خواب می‌رود و پس از پوشیدن مجدد، زمان صحیح را نشان می‌دهد. تقویم دقیق ساعت سیکو نیز تا 28 فوریه سال 2100 را پشتیبانی می‌کند.
سیکو در 2006 اولین ساعت دارای جوهر الکترونیکی جهان را معرفی کرد که اطلاعات زمان و موارد دیگر را در صفحه‌ای بزرگ به کاربر نشان می‌دهد و از همه‌ی زوایا به خوبی دیده می‌شود.
با ورود به دهه‌ 2010، تولید ساعت‌های با کاربری خاص در شرایط دشوار، بیش ‌از پیش از فهرست فعالیت‌های سیکو قرار گرفت. آن‌ها ساعتی به‌نام Seiko Spring Drive Spacewalk معرفی کردند که برای پیاده‌روی‌های فضایی در بیرون و داخل ایستگاه فضایی بین‌المللی استفاده می‌شود.

سیکو در 2012، Astron GPS Solar  را معرفی کرد که از دریافت‌کننده‌ GPS اختصاصی و کم‌مصرف خود در آن استفاده می‌کند. ساعت سیکو تمامی 39 منطقه‌ زمانی را شناسایی می‌کند و با ادعای دقیق‌ترین نمایش زمان به‌خاطر استفاده از GPS ، به بازار عرضه می‌شود.
زیربرند گرند سیکو در سال‌های اخیر یکی از حوزه‌های اصلی تمرکز برند ژاپنی بوده است. پس از عرضه‌ سیستم جدید R019 در سال 2016 برای کاهش مصرف نیروی ساعت، تلاش برای تغییر مسیر به سمت ساعت‌های اسپرت نیز برای برند گرند سیکو انجام شد. مدل‌های جدید با برندسازی Black Ceramic در زیرمجموعه‌ی همین برند تولید شدند و درنهایت در سال 2017 هم گرند سیکو به‌عنوان برندی مستقل به کار خود ادامه داد.

منبع: کانال تلگرامی مدرسه بازرگانی تهران