تبریک ویژه به اصغر فرهادی و همه سینماگران
واقعا در روزگاری که هر لحظه اخبار بد بسیاری می رسد، بردن اسکار توسط یه فیلم ایرانی خیلی چسبید. اون هم فیلمی که تصویری سیاه از ایران و ایرانی نشان نمی داد. ممنونم از همه عوامل و دست اندر کاران این فیلم و به امید شنیدن اخباری بهتر.
دیروز سالگرد فوت فرهاد مهراد، خواننده مستقل و مردمی بود. فرهاد پس از انقلاب تا زمان مرگش روی خوشی از ارشاد و صدا و سیما ندید اما بلافاصله پس از مرگش کارهاش مجوز گرفتند و صداش از صدا و سیما پخش شد. چرا؟؟؟؟؟؟؟
به هر حال همه حداقل والا پیامدار محمد رو از فرهاد به یاد دارند.
یادش گرامی باد.
آفتاب: رخشان بنی‌اعتماد کار گردان مطرح
سینمای ایران در یادداشت کوتاهی، علاقه‌مندان سینما را به تماشای فیلم
"جدایی نادر از سیمین" ساخته اصغر فرهادی دعوت کرد.
به گزارش پارس
توریسم، خانم بنی‌اعتماد با تبریک سال نو، در یادداشت خود نوشت: فیلم
"جدایی نادر از سیمین" را دیده‌ایم، می‌بینیم و همچنان خواهیم دید تا
یادمان نرود که هنوز سینمای ایران وجود دارد...
دعوت سفارت آمریکا از استاد علی اکبر دهخدا برای مصاحبه با رادیو صدای آمریکا
19 دیماه 1332 تهران
آقای محترم- صدای آمریکا در نظر دارد برنامه ای از زندگانی دانشمندان و سخنوران ایرانی، در بخش فارسی صدای آمریکا از نیویورک پخش نماید. این اداره جنابعالی را نیز برای معرفی به شنوندگان ایرانی برگزیده است. در صورتی که موافقت فرمایید، ممکن است کتباً یا شفاهاً نظر خودتان را اعلام فرمایید تا برای مصاحبه با شما ترتیب لازم اتخاذ گردد .
در گاه‌شماری‌های مختلف ایرانی، علاوه بر این که ماه‌ها اسم داشتند، هریک از روزهای ماه نیز یک نام داشتند. به‌عنوان مثال روز اول هر ماه «روز اورمزد»، روز دوم هر ماه، روز بهمن (سلامت، اندیشه) که نخستین صفت خداوند است، روز سوم هر ماه، اردیبهشت یعنی «بهترین راستی و پاکی» که باز از صفات خداوند است، روز چهارم هر ماه، شهریور یعنی «شاهی و فرمانروایی آرمانی» که خاص خداوند است و روز پنجم هر ماه، «سپندارمذ» بوده‌است. سپندار مذ لقب ملی زمین است. یعنی گستراننده، مقدس، فروتن. زمین نماد عشق است چون با فروتنی، تواضع و گذشت به همه عشق می‌ورزد. زشت و زیبا را به یک چشم می‌نگرد و همه را چون مادری در دامان پر مهر خود امان می‌دهد. به همین دلیل در فرهنگ باستان اسپندارمذگان را به‌عنوان نماد مهر مادری و باروری می‌پنداشتند.
در هر ماه، یک بار، نام روز و ماه یکی می‌شده‌است که در همان روز که نامش با نام ماه مقارن می‌شد، جشنی ترتیب می‌دادند متناسب با نام آن روز و ماه. مثلاً شانزدهمین روز هر ماه، «مهر» نام داشت و که در ماه مهر، «مهرگان» لقب می‌گرفت و می‌بینیم که چگونه هر جشنی با معنی و مفهوم عمیق خود برای مردم شادی می‌آفرید.
روز آبان در ماه آبان جشن «آبانگان» است یعنی جشن ستایش آب و روز آذر در ماه آذر جشن «آذرگان» است یعنی جشن ستایش آتش و همین طور روز پنجم ماه دوازدهم (اسفند)، «سپندارمذ» یا «اسفندار مذ» نام داشت که جشنی با همین عنوان می‌گرفتند. «سپندارمذگان» روز زن و زمین است.
روز پنجم اسفند در همه گاه‌شماری‌های ایرانی به عنوان روز جشن اسپندار مذگان شناخته می‌شود.