سحرگاه امید

به نام نامی یکتای بی همتا

سحرگاه امید

به نام نامی یکتای بی همتا

چرا به لوله ای که آب از آن خارج می شود می گوییم "شیر"


در سال های دور ایران؛ تنها دوشهر بیرجند و تبریز آب لوله کشی داشتند  که آن صنعت را از روسیه به امانت برده بودند و در کلان شهری مثل تهران  مردم از آب چاه که تمیز و سالم نبوداستفاده می کردند.در شهر تهران تنها سه قنات وجود داشت که آن هم متعلق به سه سرمایه دار تهرانی بود. یکی از این قنات ها که به سرچشمه معروف بود(و هست) متعلق به سرمایه داری بود که بچه دار نمیشد. او نذر کرد اگر بچه دار شود؛ برای تهرانیان آب  لوله کشی فراهم کند.  پس از مدتی بچه دار شد و برای ادای نذرش به اتریش رفت تا مهندسانی را از آنجا برای لوله کشی آب بیاورد. در هر کشوری حیوانی که برای آنها مقدس است را بر سر خروجی آب می گذاشتند. مثلا در فرانسه سر خروس استفاده می کنند. او دید در اتریش، هر جا خروجی آب است؛ سردیسی از شیر هست. پس بر سرچشمه آب که برای مردم فراهم کرد، سر شیری گذاشت و مردم هروقت برای برداشتن آب به آنجا می رفتند و می گفتند:

 رفتیم از سر شیر آب آوردیم!


منبع: ایمیل یکی از دوستان

نظرات 1 + ارسال نظر
نیلوفر مردابی یکشنبه 26 خرداد‌ماه سال 1392 ساعت 11:04 ق.ظ

سلام دوست خوبم

چه جالب من نمیدونستم ، ممنون از مطلبت ...

و تبریک به مناسبت پیروز شدن در این انتخابات

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد