حمله بیولوژیک به مدارس دخترانه

بیش از سه ماه از نخستین حمله بیولوژیک به مدارس دخترانه می گذرد و همچنان مسئولان در حال ارائه مباحث ضد ونقیض و بعضا بی ربط می باشند. اینکه چرا در این سه ماه نه تنها برخوردی با عوامل این حملات تروریستی صورت نگرفته که انفعال حضرات باعث بیش از پیش شدن آنها شده است را فقط خودشان باید پاسخ دهند اما در جامعه ای که همچنان از حوادث پس از قتل مهسا امینی شدیدا ملتهب است، این انفعال  مسئولان شاید نشانه ایست که عده ای تعمدا جامعه را به سوی تنش سوق می دهند.

سید محمد موسوی زاده

سید محمد موسوی زاده نام دانش آموز 11 ساله بندر دیری است که چند روز پیش به خاطر خراب بودن گوشی موبایلش و عدم توانایی  خانواده اش برای خرید گوشی جدید، در حالیکه چندین بار در گروه به معلمشان خاطر نشان کرده بود که موبایلش خراب است و امکان ارسال عکس و فیلم ندارد، خودکشی کرده است. خبری بس وحشتناک که مرا منقلب نموده و دیشب از عظمت این فاجعه، خواب به چشمم نرفت.

دانش آموز یا باربر

دانش آموزان ایرانی، تبدیل شده اند به باربرهای روزانه! آنها مجبورند هر روز کیف های سنگین شان را به دوش کشند و قامت شان زیر این بار اجباری، خمیده شود.

اگر دانش آموزی در خانه دارید، به احتمال قوی بارها و بارها برایتان پیش آمده است که با بلند کردن کیف مدرسه فرزندتان، از وزن بالای آن شگفت زده شده اید و وقتی محتویات درونش را بررسی کرده اید، دیده اید که چیزی جز کتاب، دفتر، لوزام التحریر و تغذیه روزانه در کیف نیست.

این معضل در برخی مدارس که دانش آموزان را ملزم به استفاده از کتاب های کمک درسی و تست می کنند، وخیم تر است؛ دانش آموز مجبور است هر روز 5 - 4 کتاب مربوط به برنامه روزانه، 3 - 2 کتاب کمک آموزشی (که معمولاً بزرگ تر و حجیم تر از کتب درسی هستند)، 5 - 4 دفتر، لوازم التحریر، تغذیه روزانه و خود کیف را حمل کند. البته این تعداد بسته به پایه تحصیلی و برنامه های مدرسه می تواند متفاوت باشد ولی هر چه هست، غالباً بین باری که حمل می شود و توانایی جسمانی دانش آموزان، تناسب منطقی وجود ندارد.