سحرگاه امید

به نام نامی یکتای بی همتا

سحرگاه امید

به نام نامی یکتای بی همتا

یکتای من

یکی گل از دیار جنت سبز

خدا دادش به من در یک زمستان

بر او نامی نهادم بس یگانه

چو  بودش مهربان مانند باران

گل من نام یکتا دارد و دل

به سویش می رود هر لحظه هر آن

به یمن بودن پر مهر و نازش

همی خندان شوم در جمع یاران




تقدیم به یکتای عزیزم

علی واعظ بزرگی

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد