سحرگاه امید

به نام نامی یکتای بی همتا

سحرگاه امید

به نام نامی یکتای بی همتا

امنیت

در یک ماه گذشته به منزل دو تن از اقوام نزدیک من دزد زده است، یک فروشنده نیز فیلم دزدیدن خودرواش را در ساعت 14:30 و از روبروی پاساژی که در آن مغازه دارد به من نشان داد. پدر خانم یکی از دوستانم به هنگام سرقت از مغازه اش کشته شده است. آتش سوزی وسیع و سپس فرو ریختن ساختمان قدیمی و مشهور پلاسکو که از نمادهای تهران به حساب می آمد نیز مطلب امروز است. با وجود این موارد، دیگر در تهران احساس امنیت نمی کنم.
آهای کسانی که تا انتقادی رو می شنوید، می گویید ما در بین کشورهای همسایه امنیت داریم، دیگر امنیتی هم وجود ندارد. چرا نیروی انتظامی و قوه قضاییه با دزدان برخوردی نمی کنند که اینها دیگر هوس دزدی به سرشان نزند. چرا در برابر امنیت مردم بی تفاوت شده اید؟؟؟

چرا دزدها به خودشان اجازه هر کاری را می دهند ولی مالباخته اگر خراشی به دزد وارد کند با دیه و خسارت بدهد؟؟؟؟؟  این چه قانونی است؟؟؟؟ چه منطقی است؟؟؟؟؟

  

پارسال که به دفتر خود من دزد زد، پلیس محترم اداره آگاهی فرمودند که دزد را معرفی کنید تا ما دستگیرش کنیم..... برادر من اگه قراره من دزد رو معرفی کنم پس تو چه کاره ای؟؟؟؟؟؟؟ چرا باید از بیت المال حقوق بگیری؟؟؟؟؟

نکته جالب اینکه دزد را به آگاهی معرفی کردیم ولی آگاهی نتوانست وی را مجاب به آمدن به اداره آگاهی کند و چند بار مراجعه حضوری و تحویل احضارنامه به خواهر نامبرده، باعث حضور وی در اداره آگاهی نشد. پرونده به دادگاه احضار شد و قاضی محترم بدون توجه به اینکه اگر کسی بیگناه است چرا به احضاریه های آگاهی وقعی نمی نهد، پرونده را مختومه کرد.

آیا چنین برخوردی با دزدان اموال مردم، باعث جری شدن آنها نخواهد شد.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد