هزار وعده زیبا بداده ای بر دل
ولی نشد که یکی را وفا کنی
چرا به دل عاشق و زار و نحیف
چنین تو ظلم و ستم یا جفا کنی
مرا رسان به وصالت دمی، ای جان
شود که این دل ریش را دوا کنی؟
بگذار که بعد این همه سیاهی شب
به مهر وجودت، منیر این هوا کنی
علی واعظ بزرگی
دی ماه 95