چتر قرآن

دیشب که از چشم قضا می ربخت باران

بردند خوبان جان به زیر چتر قرآن

جانهایشان در نوبت تقدیر حق بود

با چهره های روشن سر در گریبان

تنها دعاشان فیض دیدار الهی

فارغ ز جنات النعیم و حور وغلمان

الغوث شان رمز عبوراز وادی نفس

بیرون کند از نار ذکر یاربشان

مولایشان با طرح تقوا یادشان داد

راه نجات از تنگنای سخت زندان

امشب ملایک بهرشان از عرش دارند

بر سر طبق های سراسر نور غفران

از شوق دیدار جمال کعبه جان

نسرین و ریحان پیششان خار بیابان

وقتی خدا ساکن درون سینه ها شد

حسرت نصیب لحظه های شوم شیطان

در جنگ با اهریمن دون هر ضعیفی

با جوشنی صد بند باشد مرد میدان

تا ذکر حق جا در میان سینه گیرد

آغوش خود چون رحل قرآن کرد ایران

عبدالرضا مدرس زاده

قم-سحرگاه بیست و سوم رمضان